Apel patriotyczny
8 listopada odbył się w naszej szkole apel poświęcony 101 rocznicy odzyskania niepodległości.
Uczniowie pod opieką nauczyciela historii, Pana Jacka Łapki, oraz nauczycielki muzyki, Pani Moniki Wilskiej-Hasiec, przygotowali słowno-muzyczną prezentację „Drogi do niepodległości 1795 – 1918 r.”.
Prezentacja opisywała najważniejsze momenty w dziejach Polski rozbiorowej, skoncentrowane wokół podejmowanych prób odzyskania niepodległości. Na wstępie scharakteryzowano pierwszą próbę podjęcia walki przez Polaków u boku Napoleona, działania Legionów Polskich we Włoszech. Charakterystykę zakończyła pieśń „Mazurek Dąbrowskiego” zaśpiewana przez wszystkich uczniów naszej szkoły. Kolejne opisywane zmagania naszych rodaków to Powstanie Listopadowe i Powstanie Styczniowe. Uczniowie przedstawili heroizm Polaków, ale również tragiczne skutki tych powstań: represje carskie, masową emigrację. Ilustrację muzyczną stanowiły pieśni „Warszawianka” i „Jeszcze jeden mazur dzisiaj”. Zwrócono uwagę na rolę, jaką odegrał Kościół Katolicki w walce o niepodległość w okresie od Powstania Styczniowego do 1918 roku. Podkreślono znaczenie modlitwy oraz pielgrzymek na Jasną Górę i do innych sanktuariów. Pieśnią ilustrującą ten okres był utwór „Boże, coś Polskę...”
W czasie rusyfikacji i germanizacji Polacy wykazali solidaryzm międzyzaborowy i ogromną determinację w walce o zachowanie polskości, czego odzwierciedlenie stanowiła „Rota” Marii Konopnickiej, zaśpiewana ze szczególnym przejęciem przez najmłodszych chórzystów naszej szkoły.
Kolejna nadzieja na odzyskanie niepodległości przyszła wraz z wybuchem I Wojny Światowej, kiedy z jednej strony zaborcy Polski (Niemcy, Austro – Węgry i Rosja) znaleźli się w przeciwstawnych obozach, a z drugiej Polacy, idąc różnymi drogami do niepodległości, zostali zmuszeni do walki przeciw sobie. Te zmagania zilustrowano wierszem Edwarda Słońskiego „Ta, co nie zginęła” i pieśnią „Deszcz, jesienny deszcz”.
Następnie scharakteryzowano czas odzyskania niepodległości w 1918 r. oraz rolę, jaką odegrali w tej walce R. Dmowski, J. Piłsudski oraz I. J. Paderewski, W. Korfanty, W. Witos czy I. Daszyński.
W ostatniej części apelu narratorzy przeprowadzili widzów przez okres II wojny światowej i okres komunizmu, aby skonstatować, że wolność i niepodległość nie są dane raz na zawsze, ale stanowią wyzwania dla kolejnych pokoleń Polaków. Program zakończono pięknymi utworami poetyckimi i muzycznymi: wierszem Krzysztofa Kamila Baczyńskiego „Wyroki” oraz pieśnią „Warszawskie dzieci”.
Nagranie z apelu można zobaczyć na YouTubie Akwinaty.
